tijdlijn

Proef met immobilisatie wegen Cranendonck [2009]

 

Bij start van de aanpak van open zinkassenwegen staan nog verschillende oplossingsrichtingen open. De klassieke aanpak van afgraven, afvoeren en storten van de halfverharding inclusief zinkassen heeft als nadeel dat de restverontreiniging in de ondergrond en in de bermen aanwezig blijft. Het verwijderen van alle verontreinigde grond is echter financieel niet haalbaar.

 

Er is daarom behoefte aan andere oplossingen, waarbij kosten en baten (milieurendement) zorgvuldig worden afgewogen. Bij een zogeheten functiegerichte oplossing is de gebruiksfunctie van de weg ná de sanering het uitgangspunt. Die bepaalt in hoge mate zowel de civiel- als milieutechnische kwaliteitseisen voor de nieuwe verharding van de weg.

 

Immobiliseren

ABdK laat verder onderzoek uitvoeren naar de toepassing van geïmmobiliseerde zinkassen als bouwmateriaal voor de nieuwe wegconstructie. Hiermee behouden de zinkassen hun ‘nuttige’ functie als verhardingsmateriaal, maar wordt het schadelijke effect opgeheven.

 

Het immobiliseren van de zinkassen wordt bereikt door er cement aan toe te voegen. Door de alkalische (basische) werking van het cement (pH >10) worden de zware metalen geïmmobiliseerd (vastgelegd) en kunnen deze niet meer uitlogen naar de omgeving. Het immobilisaat (dit is de combinatie van verontreinigde grond, cement en specifieke toeslagstoffen) kan, als wegwerkzaamheden aan de orde zijn, op dezelfde wijze worden hergebruikt en is daarmee een duurzame bouwstof.

 

Cranendonckse proef

Om de werkbaarheid van deze oplossing te toetsen, initieert ABdK in 2009 een proefproject in de gemeente Cranendonck. Na een openbare aanbesteding krijgen drie aannemers de opdracht elk een weg te saneren. Er zijn verschillende technieken voor immobilisatie beschikbaar. Daarom wordt gekozen voor drie verschillende bedrijven met ieder een eigen techniek. Zo kunnen de verschillende technieken goed met elkaar worden vergeleken.

 

De drie wegen van het proefproject zijn de Schutshoevestraat, Klein Schoot en een verbindingsweg tussen de Voorterdijk en Bergakkers. De uiteindelijke resultaten van de proef maken duidelijk dat de immobilisatietechniek niet het gewenste alternatief biedt. De technische kwaliteit van twee van de drie de wegen voldoet niet aan de gestelde eisen voor duurzame verwerking en daarnaast blijken alle drie de technieken ook nog eens te leiden tot veel hogere kosten. De conventionele aanpak van afgraven en afvoeren levert een betere prijs-kwaliteitverhouding en wordt daarom verkozen voor de sanering van de verontreinigde wegvakken.